روشهای اتصال لولههای پلی اتیلن تک جداره
روشهای اتصال لولههای پلی اتیلن تک جداره
برای اتصال لولههای پلی اتیلن تک جدار سه روش رایج است. انتخاب نوع روش بستگی کابرد لوله نیازمندی‌ها و امکانات موجود دارد.
روشهای اتصال
- استفاده از اتصالات پیچی: اتصالات پیچی به اتصالاتی گفته میشود که بدون نیاز جوش انجام می شود. این اتصالات در ایران به صورت تزریقی انجام می شود و به گونهای است که سریعا باز و بسته میشود و به هیچ وجه صدمهای به لوله وارد نمیکند و علاوه براین در برابر مواد شیمیایی بسیار مقاوم میباشد. البته ناگفته نماند که کیفیت در این نوع اتصال بستگی به مهارت و توانایی و تجهیزات مربوطه و میزان رعایت و اصول و قوانین جوشکاری دارد. در این نوع اتصال نصب با سرعت بسیار بالایی صورت می گیرد و امکان خطا هم کاهش می یابد. این اتصلات عموما در سیستم آبرسانی و آبیاری زمینهای کشاورزی و باغات و سیستم آبیاری تحت فشار قطرهای و بارانی و برای انواع لولههای پلی اتیلن نرم با قطر خارجی بیست الی صد و بیست و پنج میلیمتر به کار میرود. کلیه اتصالات پیچی و شیرها به منظور استفاده از آب داغ طراحی نشدهاند به همین علت در مسیر لوله کشی که از لولههای پلی اتیلنی استفاده میشود باید دمای آب متعارف باشد.
- جوشکاری لب به لب: یک روش جوشکاری است که برای جوش دادن لولههایی استفاده میشود که ضخامت دیوارهای و قطر بیرونی یکسانی دارند. در این روش جوشکاری در ابتدا گیرهای که با سایز سایز لوله تناسب دارد را انتخاب کرده و درون دستگاه قرار میدهند. سپس داخل و خارج لوله دو سر لوله و اتصالات اتیلنی که باید به هم جوش داده شوند را با دستمال نخی خشک تمیز میکنند و هنگامی که لولهها کاملا تمیز شد دو سر لولهها را داخل دستگاه قرار میدهند و آنها را درون فکهای مورد نظر میگذارند. سر لولهها باید از داخل فک حدود سه اینچ بیرون بیاید بعد فکهارا با پیچ میبندند باید دقت شود که دو سر لوله حتما باید مقابل هم باشند و بعد هم باید در تماس با هم باشند و در آخر هم در هنگام گرما دادن و حرارت دادن نباید قشاری اعمال شود و اگرنه جوشکاری قابل قبول نخواهد بود.
جوشکاری الکتروفیوژن : در واقع جوشکاری الکتروفیوژن یک روش جوشکاری لوله و اتصالات پلی اتیلن با چگالی متوسط، پلی اتیلن با چگالی بالا و سایر لولههای پلاستیکی با استفاده از اتصلات مخصوص است که دارای المانهای حرارتی تو کار هستند. این نوع جوشکاری باید توسط پرسنلی انجام شود که آموزش دیدهاند و واجد شرایط هستند. از این نوع اتصال به دلیل بالا بودن ضریب اطمینان آن اغلب در شبکههای پلی اتیلنی توزیع گاز استفاده میشود. استفاده از جوشکاری الکتروفیوژن در مورد لولههایی با قطر بیست تا صد و بیست میلیمتر توجیه اقتصادی دارد. قبل از انجام جوشکاری یک مرحله به اسم ذخیره سازی و نگهداری داریم که در آن اتصالات در یک پوشش نگهداری و بستهبندی میشوند و تا زمان استفاده باید بسته بندی باقی بمانند. برای انجام جوشکاری الکتروفیوژن ابتدا باید انتهای لولهها را سوهان بزنیم و مطمئن باشیم که سطح لوله قبل از جوشکاری خراشی نداشته باشد و سطح اکسید شدهی لوله را جدا کنیم باید دقت کنیم که این کار برای آماده سازی پیوستهی سطح لوله بسیار ضروری است. بعد در مرحلهی دوم آن را وارد گوپلینگ اتصال الکتوفیوژنی که دارای بویینهای مقاومت حرارتی است میکنیم و بعد جریان برق را به آن وصل میکنیم در نتیجه سیم پیچ بویین گرم میشود و پلاستیکهای اطراف خود را ذوب میکند. به خاطر حرارت کوپلینگ جمع شده و جوش مناسبی با لوله ایجاد میشود. بد نیست به این اشاره کنیم که عمل جوشکاری به صورت اتوماتیک انجام می شود و ده دقیقه بعد از اتصال می توانیم نقاط جوشکاری شده را تکان بدهیم